اصول ایمنی , محیط کار:
ایمنی بعنوان حفاظت انسان و کارآیی او از صدمات و پیشگیری از صدمه دیدن انسان تعریف می شود. اولین تلاش انسان در جهت بهبود ایمنی 2000 سال پیش در تاریخ طبیعی Plinyو Elder آمده است. بعنوان مثال در این کتاب گفته شده که برای جلوگیری از استنشاق مواد سمی کارگران باید از ماسکهای حفاظتی را نمایند و  اولین لوازم ایمنی لامپهای ایمنی معادن را می توان نام برد.
هدف از اجرای مقررات ایمنی و دستورالعمل های مربوط به امکان بوجود  محیط سالم است بنحوی که کارگران بدون دغدغه خاطر و بدون ترس از خطرات صنعت بکار خود ادامه دهند.
بدین ترتیب ترس از آینده نامعلوم که زائیده و معلول حوادث و سوانح در محیط کار می باشد در جامعه صنعتی ما رخت بر خواهد بست. بدون وجود مسئول ایمنی نه تنها قدمی در راه پیشرفت صنعتی برداشته نمی شود . صنعت دچار هرج و مرج را از هم پاشیدگی شده و دیر یا زود به سوی تدریجی سوق پیدا مینماید.

نظم نظافت کارگاهی (House Keeping):
روزگاری فروش زیاد و یا تعداد کارکنان و بزرگی کارخانه موجبات افتخار یک شرکت را فراهم می آورد زیرا ظاهرا فروش بالا و تولید انبوه، کاهش هزینه تولید و سود بالاتر را تضمین می کرد.
در دیدگاه جدید مدیریتی مهارت کارگر خط تولید و نیز شرایط تولید و محیط کارخانه و کیفیت محصول است که تعیین کننده فروش و سود شرکت است. پاکیزه بودن  در سیستم پنج سین مدیریتی ژاپن یعنی پاکیزگی، انسان، ماشین آلات، مواد و محیط می باشد. جهت دستیابی به صنعتی منضبط و کارگاه تمیز با کارگران بهره ور و کاهش ریخت و پاش راهکارهای زیر توصیه می شود:
1. علامت گذاری و مشخصات مواد و  قطعات را که در داخل قوطی ها و یا بشکه ها هستند و نوع آنها مشخص نیست.
2. لوازم ضروری از لوازم غیر ضروری تفکیک شده را  وسائل غیر ضروری از محیط کار دور نگه داشته باشند.
3. ماشین آلات و تجهیزات مورد استفاده و کف سالنها و راهروها بعد از هر شیفت تمیز شوند.
4. اقلام پر مصرف در نزدیکی محل مصرف قرار داده شوند.
5. برای نظافت و بهداشت شخصی کارگران را یک برنامه مدون بوجود داشته باشد.

ارسال دیدگاه